Trudno sobie wyobrazić karierę akademicką współczesnego badacza, który nie potrafi posługiwać się akademickim językiem angielskim. Wielu z moich kolegów naukowców ma za sobą lata ciężkiej pracy – wielu od przedszkola – nad doskonaleniem języka angielskiego, nad umiejętnością pisania po angielsku nienagannych streszczeń artykułów, jak i całych kilkudziesięciostronicowych tekstów, poprawnych nie tylko pod względem słownictwa, gramatyki, czy składni, ale też bardzo starannie komponowanych stylistycznie i zgodnych z oczekiwaniami co do sposobów werbalizowania wyników prac naukowych.
Czy kolejne pokolenia będą miały z górki? Czy automatyczne tłumaczenia i korekty tekstów naukowych pozwolą na koncentrowanie się na treściach merytorycznych, studiowanie wiedzy z danej dyscypliny, a nie koniecznie spędzanie wielu godzin na lekcjach angielskiego, nad słownikami i podręcznikami do gramatyki? Nic nie cieszy bardziej niż świadomość, że wyrażanie swoich myśli po angielsku staje się proste jak … Nietrudno sobie wyobrazić, że wielu z nas tłumaczy streszczenia posługując się niedoskonałym jeszcze (ale jednak) Tłumaczem Googla, że sprawdzamy poprawność tekstów Grammarly, że korygujemy swoje prace stosując Writefull, a parafrazujemy swoje niezdarne zdania Quillbotem. Moje ostatnie odkrycie automatyzujące żmudne prace językowe to bank fraz akademickich opracowany przez Uniwersytet w Manchesterze. Warto do niego zaglądać nie tylko po zręczne frazy, ale i pomoc w zakresie struktury swojego tekstu naukowego. Polecam!
„Bank” fraz skojarzył mi się z terminem, który towarzyszy nam w ostatnich tygodniach w kontekście pieniądza i bankowości: inflacja. A moja refleksja dotyczy inflacji, czyli szybkiego tracenia wartości, przez naszą wiedzę i umiejętności, w tym językowe. Nie jesteśmy tak szybcy w tłumaczeniach jak bezduszne, ale produktywne automaty tłumaczące. Niestety. A zatem rosnąca inflacja.
Zajrzyj do banku fraz:
Home
A może przy okazji do mojego tekstu o E-nauce: